Pastırma, Orta Asya’da yaşamış Hun ve Oğuz Türkleri’ne kadar dayanan tarihi bir geçmişe sahip, göçebe kültürün mirası bir yiyecek çeşididir. Etin hazırlanıp kurutulduktan sonra çemenlenmesi, yeniden kurutulması ile elde edilmektedir.
Pastırmanın ana vatanı Orta Asya’dır. Orta Asya’da yaşayan Hunlar ve Oğuzların, aylar süren savaş yolculuklarına çıkarken yanlarına tuzlanmış et aldıkları ve bu eti yol boyunda yedikleri bilinmektedir. Ancak atların eğerinde deri dağarcıklar (kılıflar) içinde saklanan et, yol boyunca eğer ve diğer düzenekler tarafından sıkışıp ezilerek pastırma haline gelmiştir.
Bu nedenle ilk söyleyiş şekli “bastırma” olup zamanla pastırma halini almış ve Selçuklular zamanında Anadolu topraklarına getirilmiştir. Pastırma kelimesi “bastırma-bastırmak” sözcüklerinden türemiş öz Türkçe bir kelimedir. Eski Türkler her şeyin kurusunu “kak” diye ifade etmiş oldukları için pastırmaya da “kak et” demişlerdir. Divan-ı Lügat-it Türk’te pastırmaya “yazın ye” anlamına gelen “yazok et” denildiği belirtilmektedir.
Comments